Oskar had geen fijne start van groep 3. Hij had 's ochtends last van misselijkheid en kreeg daarbij ook andere klachten. De moeder van Oskar, Marta, had er geen goed gevoel over. ‘Het zal toch geen kanker zijn?’ Het ergste scenario werd werkelijkheid. Oskar krijgt de diagnose medulloblastoom op 6-jarige leeftijd: een tumor in zijn hoofd. Zijn ouders vertellen hoe het nu gaat.
Altijd actief en vrolijk
Marta vertelt: ‘We komen uit Krakau, een stad in Polen. Sinds 2011 wonen we in Den Haag. Daar is Oskar ook geboren. We voelen ons hier thuis. Oskar is een actief kind. Hij is gek op voetbal, basketbal, judo en buitenspelen. Maar op een gegeven moment werd hij steeds zwakker en trok zich wat meer terug. We maakten ons niet direct zorgen. Oskar ging als enige van zijn klasgenootjes door naar groep 3, en kwam in een nieuwe klas terecht zonder zijn beste vriendjes. Dat is natuurlijk erg spannend. ‘Het zijn vast de zenuwen’, dachten we toen. Maar het werd erger. De huisarts deed een paar checks, zag dat Oskar zijn evenwicht niet meer goed kon bewaren en trok aan de bel.’ Na een MRI-scan kregen ze de diagnose die alles veranderde: Oskar heeft een hersentumor.
Direct na de diagnose
‘Onze wereld stortte in,’ vertelt Jarek. ‘We moesten direct handelen, want de tumor moest snel worden verwijderd. Met gierende banden reden we naar het Prinses Máxima Centrum, waar de chirurg ons al opwachtte. Gelukkig werd tijdens de operatie 99% van de tumor weggehaald. Dit gaf hoop, maar we wisten ook dat een lang behandeltraject zou volgen.' Oskar kreeg chemotherapie en bestralingen. Het was een zwaar jaar, want door infecties moest het gezin vaak in het Máxima zijn. Ondanks deze tegenslagen bleef Oskar sterk en positief. Jarek: ‘Hij wilde altijd zo snel mogelijk weer naar school als hij zich iets beter voelde. Oskar miste zijn vriendjes en wilde gewoon kind zijn.’
Het ging even goed
In september 2023, na maanden van behandelingen, was daar eindelijk het moment waar Oskar en zijn familie naar hadden uitgekeken: hij mocht de bel luiden, de behandeling was klaar. Marta: ‘Dat was een moment van pure vreugde. We konden ons normale leven weer opstarten.' Helaas was dit van korte duur: acht maanden later krijgt Oskar slecht nieuws. Bij een controle blijkt dat de tumor terug is, op meerdere plekken in zijn hoofd. Marta: 'Opnieuw zakte de grond onder onze voeten vandaan.’
Leven met de dag
Hoe het nu gaat? Oskar en zijn ouders blijven hoopvol en positief. Hij is onlangs gestart met een nieuw behandelprotocol en reageert daar gelukkig goed op. Jarek: 'We genieten van de kleine momenten. Oskar houdt van bellenblazen en fietsen in het Máxima, of hij bakt muffins en deelt ze uit aan de kinderen in het centrum.' Vanwege zijn port-a-cath kan Oskar nu even niet judo'en. Maar dat is geen probleem, want inmiddels is hij fan van een nieuwe sport: schermen! Het typeert Oskar: ondanks alles wat hij meemaakt, blijft hij kijken naar wat nog wél kan.
'Oskar wil iets betekenen voor andere kinderen, omdat hij zelf weet dat het soms zwaar kan zijn', vertelt Marta. Daarom is hij nu vrijwilliger bij een stichting die geld inzamelt voor kinderen met kanker in Polen. We zijn trots op hem!'
En zo is Oskar is een enorme inspiratie voor zijn ouders, een bron van kracht. Jarek: ‘Ik keek naar een documentaire met Oskar, over een man in Amerika die alles was kwijtgeraakt door een orkaan. De man zei: Ik kan niks anders doen dan doorzetten en niet opgeven. Oskar reageerde: ‘Dat is wat ik ook doe, pap. In het Prinses Máxima Centrum geef je nooit op.’
Bekijk alle verhalen