Voor mij is nieuw dat het Máxima geen gewoon ziekenhuis is. Het is een supra-academisch kennis- en innovatiecentrum met óók een kliniek- en behandelcentrum erbij. De absolute top van Europa. De focus ligt hier nadrukkelijk op de integratie van zorg en research en dat toegepast op elk kind. Je bent hier echt met elkaar aan het innoveren om de missie te realiseren. Dat vind ik heel mooi.
Mensen die hier werken kunnen daar gepassioneerd over vertellen. En die missie is ook bij iedereen bekend, dat valt me op. Er is geen onduidelijkheid of discussie over de richting en de koers. De “why” is heel helder, waarbij ik merk dat er over de “how” nog best wat onduidelijkheid is. Gelukkig is hier dus nog wat te doen!
Wat ik waardeer is de samenwerking met het UMC Utrecht en specifiek het WKZ. We zijn belangrijke samenwerkingspartners zowel in zorg als in research. Dit biedt mooie kansen. We zitten dichtbij elkaar hier op het Utrecht-Science Park. Vroeger, toen ik hier zelf studeerde, noemden we het nog gewoon de Uithof. Het is leuk om te zien wat er in de afgelopen jaren is veranderd en ook om te bedenken wat er nog allemaal mogelijk is.
De instellingen op het Science Park kunnen nog veel meer baat bij elkaar hebben. Samenwerken is immers het nieuwe concurreren. Maar dan moet je elkaar wel kennen. Het feit dat het Máxima inmiddels hét grootste Europese kinderkankercentrum is, is overigens iets dat veel mensen nog niet weten. Het is goed om ons dat te realiseren. We zijn natuurlijk wel van Hollandse makelij. Dus ik wil me vooral ook inzetten voor goede samenwerking met andere partijen en organisaties. Zoals met de shared care centra, maar vooral ook met de patiënten- & cliëntenorganisaties. Dat we elkaars expertise benutten en samen ervoor zorgen dat we de missie waarmaken en blijven innoveren.’