Henry: ‘We zijn nu gelukkig thuis. Dat is lang geleden. Jelle, mijn vrouw en ik liepen vanochtend in de IKEA en ik zei tegen mijn vrouw: Dit is écht heel lang geleden, dat we samen iets gedaan hebben. Woensdag was normaal mijn vrije dag, maar de laatste maanden waren we in het Máxima voor chemo.’
Jelle: ‘Soms waren we wel een paar dagen thuis. Maar na een chemokuur zijn mijn bloedwaarden vaak zo laag, dat ik in het ziekenhuis beland.’
Henry: ‘Er zit ongeveer drie maanden tussen de eerste en de tweede tumor. We spreken daarom vaak over het ‘eerste’ en het ‘tweede’ traject. Dit traject is heel anders. Eerst kreeg hij alleen chemo op woensdag, nu vijf dagen achter elkaar. Dan heeft hij erna wel drie weken rust. Mits hij geen koorts krijgt…’
Jelle: ‘Haha, dat is tot nu toe nog niet gebeurd! Maar ik heb langer de tijd om te herstellen. Twee weken waarin je je goed voelt, dat voelt voor mij beter. Dit is de eerste week dat ik niet in het ziekenhuis lig na chemo’s.’
Henry: ‘Omdat ik de woensdag vrij heb, is het voor mij goed te plannen. Mijn vrouw voelt zich niet fijn in een ziekenhuis - ze is er liever niet. We hebben thuis nog twee dochters, Mette (14) en Ise (9). En mijn baas is heel makkelijk. Als je kind je nodig heeft, dan moet je er gewoon zijn, zegt hij. Jelle en ik doen alles samen, met een beetje humor.’
Jelle: ‘We zijn heel nuchter. Het is een dolletje af en toe, en met de zusters ouwehoeren.’
Henry: ‘Laatst moesten we een week blijven en wisten we dat de doktersassistent, Simone Walraven, jarig was. Toen hebben we in de avond slingers geregeld en alles versierd.’
Jelle: ‘Overdag ga ik naar school en papa gaat sporten.’
Henry: ‘Dan heb ik twee uurtjes om wat te doen. En ik heb de sporthal ontdekt, beneden bij de fysio.’
Jelle: ‘Of hij gaat lunchen. Of avondeten. Daar kijkt hij altijd naar uit… En we kijken ook vaak naar Opal Hunters op Discovery in de ochtend. Dan gaan ze op zoek naar diamanten of edelstenen. Iedereen denkt rijk te worden, maar uiteindelijk hebben ze helemaal niets.’
Henry: ‘Of de tienerlounge’
Jelle: ‘Ja, dan wil jij FIFA spelen. Maar door de chemo is de motoriek in mijn vingers aangetast. Dus dan wint hij altijd. Niet helemaal eerlijk.’
Henry: ‘Haha, klopt! Humor en nuchterheid maakt het makkelijker voor de mensen om je heen. Zoals die keer dat we gingen zwemmen, weet je nog?’
Jelle: ‘Oh ja, toen kwamen we het water uit, en iedereen gaat dan onder zo’n haardroger staan. Dus ik ook. Maar ik was natuurlijk kaal! En alle mensen keken me aan van 'huh? Wow! Haha.'
Jelle: ‘Soms waren we wel een paar dagen thuis. Maar na een chemokuur zijn mijn bloedwaarden vaak zo laag, dat ik in het ziekenhuis beland.’
Henry: ‘Er zit ongeveer drie maanden tussen de eerste en de tweede tumor. We spreken daarom vaak over het ‘eerste’ en het ‘tweede’ traject. Dit traject is heel anders. Eerst kreeg hij alleen chemo op woensdag, nu vijf dagen achter elkaar. Dan heeft hij erna wel drie weken rust. Mits hij geen koorts krijgt…’
Jelle: ‘Haha, dat is tot nu toe nog niet gebeurd! Maar ik heb langer de tijd om te herstellen. Twee weken waarin je je goed voelt, dat voelt voor mij beter. Dit is de eerste week dat ik niet in het ziekenhuis lig na chemo’s.’
Henry: ‘Omdat ik de woensdag vrij heb, is het voor mij goed te plannen. Mijn vrouw voelt zich niet fijn in een ziekenhuis - ze is er liever niet. We hebben thuis nog twee dochters, Mette (14) en Ise (9). En mijn baas is heel makkelijk. Als je kind je nodig heeft, dan moet je er gewoon zijn, zegt hij. Jelle en ik doen alles samen, met een beetje humor.’
Jelle: ‘We zijn heel nuchter. Het is een dolletje af en toe, en met de zusters ouwehoeren.’
Henry: ‘Laatst moesten we een week blijven en wisten we dat de doktersassistent, Simone Walraven, jarig was. Toen hebben we in de avond slingers geregeld en alles versierd.’
Jelle: ‘Overdag ga ik naar school en papa gaat sporten.’
Henry: ‘Dan heb ik twee uurtjes om wat te doen. En ik heb de sporthal ontdekt, beneden bij de fysio.’
Jelle: ‘Of hij gaat lunchen. Of avondeten. Daar kijkt hij altijd naar uit… En we kijken ook vaak naar Opal Hunters op Discovery in de ochtend. Dan gaan ze op zoek naar diamanten of edelstenen. Iedereen denkt rijk te worden, maar uiteindelijk hebben ze helemaal niets.’
Henry: ‘Of de tienerlounge’
Jelle: ‘Ja, dan wil jij FIFA spelen. Maar door de chemo is de motoriek in mijn vingers aangetast. Dus dan wint hij altijd. Niet helemaal eerlijk.’
Henry: ‘Haha, klopt! Humor en nuchterheid maakt het makkelijker voor de mensen om je heen. Zoals die keer dat we gingen zwemmen, weet je nog?’
Jelle: ‘Oh ja, toen kwamen we het water uit, en iedereen gaat dan onder zo’n haardroger staan. Dus ik ook. Maar ik was natuurlijk kaal! En alle mensen keken me aan van 'huh? Wow! Haha.'